Van alles wat deze week!

Deze week was de eerste week dat we geen Spaanse les meer hadden. We hebben nu nog een maal per week een uurtje les in de avond. We hebben al veel geleerd en het gaat ook al wat beter.
Omdat we dinsdag en woensdag niet ingedeeld waren besloten we om nog een tochtje te maken. Nu zijn we een nachtje naar de Llanganuco Lodge geweest. We vertrokken om 09.30 in een collectivo busje, waar nu wel 22 man ingepropt zat en om 11.00 uur waren we in Yuncay. Deze stad is in 1970 totaal verwoest door een aardbeving en is nu weer voor een groot deel opgebouwd. Daar hebben we een taxi genomen die ons naar de Llanganuco Lodge (Casa de Charley) heeft gebracht. De lodge lag weer op een paradijselijke plek. Vanaf ons balkon hadden we een geweldig uitzicht. Zie foto.
En we waren weer de enige gasten. Charley, zelf, ging die middag naar Lima maar de kok, Tito, beloofde ons goed te verzorgen en dat heeft hij ook gedaan.
We zijn diezelfde middag gelijk naar Laguna Keushu gelopen. Het was een korte wandeling maar wel de moeite waard. Een mooi meer waar we dan weer helemaal alleen waren. Je hoort alleen de watervallen en de vogels. De erosie van het water dat uit de bergen komt is hier heel goed zichtbaar.
Je ziet hier het begin van kloven in de grond ontstaan.
De volgende ochtend na een heerlijk ontbijt vertrokken we richting de meren. We hadden een routebeschrijving meegekregen. Het was een prachtige wandeling van een uur naar de ingang van het Nationale park. Vlak daarvoor zagen we een hert. We hebben 10 soles entree betaald voor het park en we wandelden richting het meer. We kwamen niemand tegen en we voelden ons heel klein tussen die enorme bergen. Het was bewolkt maar de temperatuur was aangenaam. Die wolken om de bergen geven een prachtig schouwspel. We hebben ook een condor gezien. Achteraf stopte er gelukkig een taxi waarin twee Peruanen zaten die op vakantie waren. We konden meerijden tot aan het eerste meer. De afstand was veel verder dan we verwacht hadden dus we waren blij dat we ingestapt waren. De man wilde alles van ons weten. Hij vond het geweldig dat we bij hen in de auto zaten. Het meer was weer schitterend. We zijn met de Peruanen gaan varen in een bootje. We probeerden nog forel te vangen met een touwtje en vlindertje maar dat is niet gelukt. We zagen ook nog twee lama's. Het was een prachtige dag. Om 15.00 gingen we weer terug met de taxi naar Yuncay. De chauffeur nam een andere weg terug dwars door het boerenleven van de Peruanen.
's Avonds hadden we een feestje voor een ander goed doel in de brouwerij. We zagen hier veel bekenden( ja, dat worden er nu al steeds meer. ha ha) en de hele avond was er live muziek.(veel Beatles muziek).
Diezelfde dag vertrok Carolien, van Stichting Wees Kind, die ook bij ons in huis woont) naar Lima om daar 180 kg tweedehandskleding op te halen voor de kinderen hier.
Zaterdag hebben wij samen met Leontine de kleding opgehaald bij het transportbedrijf. Carolien heeft er op het vliegveld van Lima, 8 uur over gedaan om de kleding in haar bezit te krijgen. Het gaat hier bij de officiele instanties zo traag. Maar het allerbelangrijkste is dat het hier nu binnen is. Donderdag was een feestdag. Er was folkloristische muziek en dans op het Plaza de Armas. Vrijdag zijn we naar Raimondi geweest.
Daar hebben we ons werkschema's gekregen voor de komende weken.
We hebben daar kerstmannetjes gemaakt met de kinderen.
We hebben een rustig weekend gehad, lekker geskyped met de kinderen. We missen ze toch wel erg maar gelukkig is er skype. Dat maakt veel goed. En zo houden we het ook wel vol. Zaterdag was er nog een vredesoptocht, georganiseerd door Stichting Wees Kind en een andere organisatie. Zie foto.
Henk is heel blij dat AZ winterkampioen is want dat houdt hij natuurlijk allemaal bij.
Het begint steeds vroeger te regenen. Dat hoort hier ook bij de tijd van het jaar. Maar als we opstaan is het altijd zonnig en dan begint de dag dus goed.
Vandaag de echte eerste werkdag. We begonnen in Los Pinos. De kokkinnen Magda en Theresa waren erg blij ons te zien. We hebben geholpen met knoflook pellen, wortels schillen en raspen en boontjes doppen. Uiteindelijk hadden ze een heerlijke spaghetti met kip gemaakt. We moesten natuurlijk proeven en het was dan ook erg lekker. Hierna kwam Elita ons halen om naar Ichoca te gaan. Dat is zoveel minder dan Los Pinos. De kinderen zijn daar echt heeel arm. De leeftijd is hier 5 t/m 11 jaar. Elita vertelde ons het een en ander en de tranen sprongen in onze ogen. Nu ik dit schrijf krijg ik weer een brok in mijn keel. Er is zoveel ellende in sommige gezinnen. Wat moeten wij toch allemaal blij zijn dat we in Nederland zijn geboren. We hebben geholpen met handen wassen en creme op de handen en wangen te smeren. Hierna gingen we eten. Omdat er vandaag ingewanden in het eten zaten hebben ze die er voor ons uigevist. Dat kunnen wij beter niet eten. Hierna moesten de kinderen hun borden afwassen en tanden poetsen.
Na het tanden poetsen gingen we kerstklokken maken. Dat vonden de kinderen heel leuk. Ze zijn dan echt lekker bezig. Om 14.00 ging de hemelpoort open en het dak lekte aan alle kanten. Toen het wat droger leek te worden liepen we met Elita naar het busje beneden. Onderweg begon het nog harder te regenen en er kwam zelfs hagel uit de lucht. Zelfs de kippen zochten een plekje om te schuilen. Zie foto. De weg veranderde in een modderpoel. We waren doorweekt en kwamen drijfnat thuis maar wel heeeel voldaan. We krijgen waarschijnlijk binnenkort landelijke bekendheid want we zijn benaderd via Stichting wees Kind door de reiskrant van De Telegraaf voor een interview dat morgen plaats zal vinden. Mooie reclame voor de Stichting Wees Kind die dat echt verdiend! Zij doen echt heel goed werk.

Besos Henk en Mieke